Een alternatieve stedentrip Barcelona
De stad zoals je hem dus níet tijdens je doorsnee stedentrip leert kennen!
Ja, dat lees je goed! Even geen Sagrada Familia, en Parc Güell. En ook geen Ramblas of het stadion van de plaatselijke voetbalvereniging. Zonder die clichés niks aan je stedentrip Barcelona? Luister eens naar dit idee: eerst met de trein naar het noorden en dan per Tramvia Blau naar het topje van de Tibidabo. Het intrigeert namelijk: een reuzenrad en achtbaan bovenop een heuvel – die we in Nederland als berg zouden categoriseren – en ook nog pal naast een al van veraf duidelijk schitterende kerk. Vanuit heel Barcelona kun je het zien, maar het valt steeds nét buiten alle plattegronden die ik vind. Klinkt goed toch? Daar moest ik heen. En daar ging ik heen. Later. Tussen mijn kusthotel en de heilige pretparkberg ligt namelijk een heleboel stad om te verkennen.
Localtijd
‘Zoef!’ Een rode streep doorklieft kort de strakblauwe hemel. Op de boulevard probeert een besnorde man een steigerende Dalmatiër in bedwang te houden. Hij faalt. Een groepje kinderen met helmen en scheenbeschermers van FC Barcelona racet hem op skeelers voorbij, en de lijn schiet uit zijn handen. Resultaat: een tomaat met een snor en een beachvolleybal met een gat. Maar de volleyballers reageren sportief en een van hen werpt glimlachend de bal met een brede boog de zee in.
Hoe kun je ook boos worden vandaag: de zon schijnt, de zee is kalm en er is geen toerist te bekennen in Barceloneta. De in de zomermaanden door buitenlandse reizigers overbevolkte strandbuurt van Barcelona is in de winter namelijk het domein van de locals. De bijna zes kilometer lange Passeig Maritim Barceloneta, die langs de Middellandse Zee loopt, is ideaal om langs te wandelen of fietsen. Voor dat laatste kun je tijdens je stedentrip Barcelona terecht bij Barcelona Rent a Bike, een verhuurder met verschillende locaties in de stad – ook in Barceloneta. Vanaf €6,- voor twee uur heb je al een stalen ros. Hun populairste model: de Classic Dutch Bike.
Zon, zoo en zeepbellen
Vanaf Barceloneta fiets of wandel je gemakkelijk naar het Parc de la Ciutadella. Dit park, het grootste van de stad, is wederom een populaire plek onder de inwoners van Barcelona. De helft van het park is bezet door de dierentuin van Barcelona, de andere helft door lokale recreanten. Aan de voet van de schitterende fonteinen (door Gaudi, wie anders) staat een muziekkapelletje. Binnenin klinkt een akoestische gitaar en er dansen wel veertig mensen de tango.
Ballonnenverkoper Jorge kijkt met een glimlach naar hoe een tiental kinderen achter enorme zeepbellen aanrennen. “Zoals je ziet is het hier fijn voor iedereen. Zelfs de Catalaanse politici zijn hier graag, daarom hebben ze hier zelfs hun parlementsgebouw neergezet!” En die politici zijn zo gek nog niet. Een wandeling door de beboste tuinen is een heerlijke afwisseling van de drukke straten van Barcelona. Voor een schijntje kun je een bootje huren en een uur lang rondroeien op de grote vijver, terwijl de lage namiddagzon het water in een oranjerode spiegel verandert. Romantiek ten top!
Effectieve stedentrip Barcelona
Voor aan de boulevard en in het park is fietsen ideaal, maar hoe dichter bij het centrum, hoe meer auto’s en bussen je tegen komt. De beste manier om je tijdens je stedentrip Barcelona door de stad te verplaatsen is dan ook om er gewoon onderdoor te gaan. Barcelona kent een uitgebreid metronetwerk dat je in alle hoeken van de stad kan brengen. Vanaf mijn hotel in de zuidwestelijke wijk Sant Martí sta ik in een kwartier, met slechts een overstap, op Plaça Catalunya. Veel toeristen die naar de Ramblas gaan, evenveel taxi’s om de vermoeide zielen die de route andersom hebben gelopen terugbrengen. Ik stap echter snel weer in de metro en ga op weg naar Plaça D’Espanya.
Bulls Eye
Wat moet je met een dertig meter hoge stierenvechtarena als je er geen stierengevechten in houdt? Vanaf 1977 stonden Les Arenas leeg en wist eigenlijk niemand precies wat ze er mee aan moesten. Totdat in 1999 een investeringsbedrijf het enorme gebouw kocht en het ombouwde tot winkelcentrum. Een schot in de roos, zo bleek, want het is een van Barcelona’s populairste winkelgelegenheden. Bovenop vind je een panoramaterras, waar je een prachtig uitzicht hebt op de gigantische fontein, de twee Venetiaanse Torens aan de overkant en het MNAC-museum, dat op de helling van de berg Montjuïc staat.
In de ‘kelder’ van Les Arenes vind je bovendien een uitgebreid horecaplein, met een groot scala aan tapastentjes, ijssalons en torillaproeverijen. Onder Les Arenes bevindt zich wederom een metrostation. Handig voor mij, want de zon hangt al wat lager en nog steeds krijg ik die berg met de kerk en het reuzenrad niet uit mijn hoofd
Tip: Neem niet de lift aan de buitenkant naar het panoramaterras van Les Arenes. Binnendoor kun je met de roltrap en je hoeft niet te betalen.
Cliffhanger
Toch nog best ver rijden naar de voet van de Tibidabo. Eerst met de metro en daarna met de trein. En de honger begint op te komen. Van een vrouwelijke medereiziger krijg ik alvast wat voorpret. “Die kerk bovenop wordt altijd vergeleken met de Sacre Coeur in Parijs. Niet terecht naar mijn mening hoor. Die van ons is namelijk veel mooier.” Nog slechts een overstap en dan kan ik de Iglesia del Sagrat Cor zelf bewonderen, het letterlijke hootepunt van deze korte stedentrip Barcelona.
Bij namiddaglicht stap ik de trein in, maar bij het eindpunt een half uur later is het pikdonker. En nee, dat trammetje reed niet meer. Dan maar lopen, hup, de berg op. Na ruim twintig minuten kuiten trainen…een dichte poort. Mislukt! Maar die nacho’s bij eetcafé Andale in Les Arenes smaakten ook zo goed… Maar stiekem ben ik helemaal niet treurig. Nee, totaal niet eigenlijk. Dit betekent alleen maar een extra reden om mijn stedentrip Barcelona gauw een vervolg te geven.
Foto’s: Agnieszka, Jorge Franganillo, Hjalmar Guit, Ferran (incl. header)
Ook leuk!
