De vergeten kerken van Rome

De Sint Pieter kathedraal in de Italiaanse hoofdstad is geprezen om zijn pracht en praal. Maar er zijn fraaie alternatieven. Net zo mooi versierd, maar zonder die voordringende mede-toerist naast je. Ontmoet de vergeten kerken van Rome.

Chiesa Sant’ Alfonso All’ Esquilino

Prent hem in je hoofd, want het risico op het ongemerkt passeren van dit kerkgebouw is groot. Verscholen achter een lange trap, staat het kalkwitte bouwwerk er maar bescheiden bij. De Sant’ Alfonso is tussen 1855 en 1859 gebouwd in neogotische stijl, een zeldzame bouwstijl in Rome.

De beeltenis van de heilige Alfonsus van Liguori lijkt van boven de middelste deur iedere bezoeker goedkeurend toe te knikken. Deze Alfonsus werd in 1839 heilig verklaard door de Rooms-katholieke Kerk. Hij is de oprichter van redemptoristen, een groepering binnen de Roomse Kerk die sterk de nadruk legt op evangelisatie in de verste uiteinden van de wereld. De monniken van deze orde bedienen elke zondag hier de mis, en wonen in een klooster dat vlak achter de kerk ligt. Stilletjes, tussen de pizza- en pastaverkopers.

Basiliek van Santa Maria Maggiore

Als de zon schijnt, wat vaak het geval is in Rome, wordt deze enorme kerk verlicht met een hemels schijnsel. De ontelbare kleine ramen leggen het plafond in een goudgele gloed. En dit godshuis ís al zo imposant. Het is de grootste Mariakerk van Rome, en een van de zeven bedevaartkerken van de stad. Vaak is het hier daarom een drukte van belang, maar door de afmetingen van het gebouw hoef je niet zo snel een elleboog te verwachten van je buurman die een foto maakt. Een pluspuntje ten opzichte van de Sint Pieter.

De Santa Maria Maggiore is ruim 1500 jaar oud. In opdracht van paus Sixtus III startte de bouw in 431, het jaar waarin de Rooms-katholieke Kerk in een concilie Maria had erkend als de moeder van Jezus. Dit kroonjuweel van kerkelijk Rome is dus als het ware een eerbetoon aan de ‘Moeder der Moeders’. En een mooie ook.

Basilica di Santa Maria degli Angeli dei Martiri

Niet alleen een van de meest vergeten kerken van Rome, maar ook de kerk met de mooiste naam en wellicht de lelijkste buitenkant. De bakstenen gevel is niet bepaald aansprekend, en de gedachte dat hierachter een heilig gebouw schuil gaat, komt al helemaal niet in je op. Plaatje maken van het naambordje en doorlopen. Het is logisch, maar af te raden. Want als je hier binnenstapt, sta je ineens in een gigantische ruimte. Deze ‘Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Engelen en van de Martelaren’ is een meesterwerk van Michelangelo in zijn grijze dagen.

Op 86-jarige leeftijd werd hij in 1561 gevraagd voor deze klus, die hij, logischerwijs, niet kon afmaken. Na zijn dood ging het roer om, en veranderde het ontwerp van de kerk. Het immense bouwwerk dat deze Santa Maria Deglo Angeli vormt, is 128 meter lang 105 meter breed. Met de martelaren in de naam worden 40.000 christelijke dwangarbeiders bedoeld, die de thermen van Diocletianus moesten bouwen. Dit badhuiscomplex was het grootste uit de Oudheid, en stond op de plaats waar later deze basiliek verscheen.

Zo’n grote stad, zo ontelbaar veel kerken. Hier houden onze tips voor de minder bekende exemplaren dus ook niet op. Houd de website in de gaten voor deel twee van dit fotoverslag! Ondertussen andere tips op doen voor je trip naar Rome? Dat doe je met onze mini gids  48 uur in Rome. 

Geschreven door Huub Lakerveld - Huub snuift graag sfeer en schrijft ook zo. Zijn fotocamera is reisgezelschap numero één. Ziet schrijven als een primaire levensbehoefte. Hij komt graag op plekken waar de geschiedenis op straat ligt.