City escape: de mooie buitenwijken van Berlijn

Stel: je gaat dolgraag naar Berlijn, maar hebt de Brandenburger Tor al tien keer gezien. Je houdt van de sfeer in de stad, van de ruimte, maar kent dat ene rondje door Prenzlauer Berg al uit je hoofd. Ga dan eens naar een buitenwijk! Vooruit, het idee klinkt niet echt aantrekkelijk. Berlijn heeft – net als iedere grote stad – buitenwijken vol flats, troosteloze winkelcentra en meubelboulevards. Maar in het zuiden van Berlijn zijn de buitenwijken anders. Daar vind je bossen, meren, ‘dorpjes’ en zelfs een strand. De twee fraaiste buitengebieden liggen – helaas – ook het verst van het centrum. Je bent dus even onderweg, maar Wannsee en Müggelsee zijn het ommetje meer dan waard. Je vergeet er soms helemaal dat je in een stad van 3,5 miljoen mensen bent.

Recreatiegebied Wannsee

Wannsee ligt op de grens van Berlijn en Potsdam (nog zo’n plaats die je niet mag missen als je het je qua tijd kunt veroorloven). Het beste vertrekpunt voor een tocht door Wannsee is station Wannsee (S1, S7). Tegenover het station ligt de Grote Wannsee, een van de populairste recreatiebestemmingen voor Berlijners. Je kunt over het meer varen met een van de veerdiensten of langs de oevers wandelen. Op mooie lente- en zomerdagen opent Strandbad Wannsee de deuren. Berlijners zitten soms een uur in de bus om daar een duik te nemen.

Lees ook: Berlijn centrum, hart en ziel van een wereldstad

Kladow

Met de pont van het vervoerbedrijf vaar je voor een habbekrats naar Kladow, een kleine wijk met een dorps karakter. De terrassen aan het water zijn reden genoeg om de oversteek te maken. Halverwege passeer je de villa waar het nazi-regime op 20 januari 1942 de plannen voor de Holocaust op papier zette. Villa Marlier, beter bekend als Haus der Wannseekonferenz, is nu een museum. Veel originele attributen en documenten van de conferentie (die maar 90 minuten duurde!) worden in de villa tentoongesteld en geduid. Moderne geschiedenis wordt niet vaak zo tastbaar.

Wannsee leent zich ook perfect voor een fietstocht. Zes kilometer naar het westen ligt de Glienicker Brücke, een prachtige brug over de Havel-rivier. De brug lag op de grens van West-Berlijn en de DDR en was een paar keer het decor van een spionnenruil tussen de VS en de Sovjetunie. Als je bij de brug linksaf slaat, fiets je in een paar minuten naar de idyllische Griebnitzsee. Een andere route gaat van station Wannsee naar de meren Nikolassee en Schlachtensee. Je kunt doorfietsen tot aan de Mexikoplatz, met zijn Jugendstilgebouwen een van de mooiste pleinen van zuidelijk Berlijn. Uitgefietst? Neem plaats bij Loretta am Wannsee. De ingang van deze biertuin ligt naast het station.

Meer over Berlijn? ↠ Lees hier alles over de wijk Friedrichshain

Praktisch:

Je bereikt Wannsee vanuit het centrum met de S-Bahnlijnen 1 en 7 (station Wannsee). Je kunt vanuit een van de grotere stations in het centrum ook een sneltrein nemen richting Potsdam of Brandenburg. De mooiste route naar Wannsee gaat dwars door het heuvelachtige Grunewald, met bus 218. De rit vanaf de Theodor-Heuss-Platz (U2) duurt drie kwartier. Onderweg vergeet je écht dat je in een wereldstad bent. De aanlegsteigers van de veerponten liggen tegenover het station. Daar vertrekt ook bus 114 naar Haus der Wannseekonferenz.

Landelijk Berlijn aan de Müggelsee

Wannsee ligt in West-Berlijn – maar de Oost-Berlijners hebben ook een meer. Deze Müggelsee is een slagje groter en minstens zo mooi. De zuidelijke oevers van de Müggelsee zijn bebost; aan de noord- en oostkant vind je de fraaie wijken Friedrichshagen en Rahnsdorf. Anders dan in Wannsee heb je hier dus meerdere vertrekpunten voor een leuke dag. Het ‘dorp’ Friedrichshagen heeft geen echte bezienswaardigheden, maar is met z’n cafés, biertuinen en ijssalons wel een goed begin- of eindpunt voor wandelingen langs het meer.

Rahnsdorf

Rahnsdorf is misschien wel het landelijkste stukje Berlijn. Het oude vissersdorp is een oase van rust, met klinkerstraten, een echte brink en een dorpskerk. Iets verderop ligt de buurt Neu Venedig (Nieuw Venetië), een aaneenschakeling van kleine kanalen, met daaraan perfect onderhouden tuinen en gazonnetjes. Neu Venedig doet dan ook meer denken aan Giethoorn dan aan Venetië. Mooi is het in ieder geval, en toeristen zie je er nauwelijks. Op mooie dagen liggen de grachten vol met bootjes. Wie wil, kan zelf een sloep huren. Je kunt ook door de wijk lopen. De meeste sloten liggen links en rechts van de Rialtoring.

De zuidkant van de Müggelsee is alleen bereikbaar per bus. Wie zin heeft in een mooie boswandeling wordt niet teleurgesteld: het is er muisstil en je hebt steeds uitzicht over het water. Een goed beginpunt voor de wandeling is de bushalte Rübezahl; een mooi eindpunt is de aanlegsteiger van de pont naar Rahnsdorf. Zware benen? De kortere wandeling naar Friedrichshagen will do it.

Praktisch:

Friedrichshagen en Rahnsdorf hebben allebei een station aan S-Bahnlijn 3. Vanuit het centrum rijd je er in een klein halfuur naartoe. Als je alleen naar Neu Venedig wilt, kun je beter uitstappen in Wilhelmshagen. Het is dan nog een kilometer lopen naar de Rialtoring. Aan de zuidkant van de Müggelsee rijdt bus X69. Die vertrekt alle tien minuten vanaf S-Bahnstation Köpenick.

Beeld: Gita Zahn (incl. header), C Mueller, A. Savin

Geschreven door Marijn Dorrestijn - Marijn (1988) kwam als jochie van elf voor het eerst in Berlijn. Na tientallen stedentrips en een half jaar studieverblijf biedt de stad nog steeds verrassingen. In het dagelijks leven werkt Marijn als redacteur bij de NOS.