Busreizen in Nepal: van Kathmandu naar Pokhara
Het Nepalese leven zachtjes aan je voorbij zoevend.
Ik schuif het raampje open en steek m’n hoofd naar buiten. De wind blaast door mijn haren. Yes, ik ben in Nepal en wat is dit fantastisch. De busreis van Kathmandu naar Pokhara is het begin van mijn reis en een aanrader voor iedereen die naar dit bijzondere land komt.
Typisch busreizen in Nepal
Je moet niet met deze bus gaan als je even snel naar Pokhara wilt reizen want je zit maar liefst acht uur in de bus. En dat is als het meezit. Dit komt niet doordat de steden zover uit elkaar liggen maar omdat de wegen te wensen over laten en het verkeer één grote chaos is. Maar dat heeft ook gelijk zijn charmes en vervelen onderweg, dat doe je hier niet. Dit is typisch voor busreizen in Nepal.
Chaos op de weg en overweldigende natuur
Met je neus tegen het raampje gedrukt is het genieten. De natuur langs de route is waanzinnig. Bergen zover je kunt kijken, een rivier die daar tussendoor stroomt en dorpjes die overal tevoorschijn komen. Locals staan langs de route naar het voorbijrazende verkeer te kijken en zwaaien je enthousiast toe. De enorme putten in de weg en de ietwat slechte rijkunsten van de chauffeur neem je dan voor lief. Het hoort nu eenmaal bij busreizen in Nepal.
Veel goeds voor weinig geld
Stap je op deze bus van Kathmandu naar Pokhara, dan moet je wel vroeg uit de veren. De meeste bussen vertrekken om zeven uur ’s ochtends. Busreizen in Nepal zijn niet duur. Wij hadden onze tickets geboekt via Asian Heritage en ze kostten omgerekend ongeveer vijf euro. Daarvoor kom je in Nederland nog niet eens een dorp verder, een koopje dus.
De route loopt voornamelijk door het Nepalese platteland met af en toe een klein stadje. Hier kun je vaak wel uitstappen maar let wel, dat er hier naast het bezoeken van de souvenirwinkeltjes vaak niet zoveel te doen is. Vraag voordat je een bus ticket boekt even hoe het in elkaar zit want niet alle maatschappijen werken hetzelfde maar met een beetje onderhandelen kun je heel ver komen in Nepal. Ze zijn hier niet zo moeilijk.
Oase van rust
En als je dan na zo’n acht uur rijden in Pokhara aankomt, voel je het plakkende zweet ineens niet meer en verdwijnt je vermoeidheid als sneeuw voor de zon; de stad is, zeker in vergelijking met Kathmandu, een oase van rust. Vooral in Lake Side is het prima vertoeven. Dit is het wat meer toeristische gedeelte van de stad en de sfeer die hier hangt is relaxed. Niet zo gek als je bedenkt dat Pokhara jaren lang een plaats is geweest waar de hippies graag naar toe kwamen- en dat doen ze nog steeds. Denk bij toeristisch trouwens niet aan massa’s mensen en westerse taferelen, want toeristisch in Nepal betekent niets meer dan een relaxte sfeer, meer Engels sprekende mensen en genoeg te zien en te doen om het een paar weken uit te houden.
To do
Zo kun je het oude gedeelte van de stad bezoeken, een bootje huren en het enorme meer oversteken om daar de berg te beklimmen die je uiteindelijk bij de World Peace Pagoda brengt. Ook kan je jezelf uren vermaken door langs de eindeloze rij van winkeltjes te struinen die Lake Side rijk is. Maar er zijn ook genoeg manieren om met de plaatselijke bevolking in aanraking te komen. Zo kun je bijvoorbeeld een bezoekje brengen aan een Spa om jezelf te laten masseren door blinde en dove Nepalezen of kun je kookcursussen volgen om de Nepalese specialiteiten onder de knie te krijgen. Kortom, deze stad en het busreisje er naar toe mogen zeker niet ontbreken tijdens je verblijf in Nepal.
Foto’s: Mike Behnken, Nicola Romagna, Sharada Prasad (incl. header)
Net terug uit India en 3 maanden geleden was ik in Nepal .Wat is het genieten van de andere wereld waar niets is zoals bij ons .Ik heb in Nepal enorm genoten van Kathmandu en zijn prachtige omliggende Boeddhistische tempels en het gezellige Thamel (met goede cappucino dat weer wel) l En wat een mooie natuur , compleet met olifanten, hangbruggen, rijstvelden en bergen..Pokhara vond ik net even wat te toeristisch maar heb er weer heerlijk kunnen winkelen en op terrasjes kunnen zitten met uitzicht op het Pewameer . Ook daar op de fiets de Tibetaanse nedezetting Tashiling bezocht en the helping hands (blinde mensen die masseren en ook een winkel hebben)En ja 15 uur bussen naar het Chitwan omdat er een auto met pech stond en de wegen door de aardbeving gespleten zijn. Niet ongeduldig zijn maar gewoon laten gebeuren wat er gebeurt en beseffen dat dit het avontuur ook is .In India had ik 4 uur vertraging met de trein So what ? Zoveel te zien en niemand wordt geïrriteerd of boos .
Geniet van het reizen en echt er zijn zo ontzettend veel leuke mensen op de wereld.Dank je voor je leuke artikel.
Ik zou het graag zelf eens mee willen maken !