Henk van Dillen fietst naar Singapore: hoe vergaat het hem?
Zes maanden geleden stapte hij op zijn fiets. Tijd voor een update!
Herinneren jullie je Henk van Dillen nog? In februari sprong hij op de fiets om een geweldige tocht van Rotterdam naar Singapore te maken. Met zijn reis haalt hij geld op voor enkele projecten van het Wereld Natuur Fonds. We spraken hem net voor vertrek over de reis die hij voor de boeg had. Inmiddels is hij in China, met duizenden kilometers achter de rug door onder andere Turkije, Iran en Turkmenistan. Hoe gaat het met hem?
Voor vertrek had hij zo’n acht maanden ingecalculeerd voor zijn reis naar Singapore. Daar is inmiddels een half jaar van voorbij .“Acht maanden ga ik sowieso niet meer redden. Dat komt vooral doordat ik allemaal problemen heb gehad met mijn visa. Ik ben bijvoorbeeld een maand in de Iraanse hoofdstad Teheran gebleven, wachtend op mijn volgende visum. Maar zolang ik het financieel red, waarom zou ik me gaan haasten? Van tevoren had ik veel ideeën in mijn hoofd, de meeste heb ik losgelaten.”
Verwachtingen en tegenslagen
Henk had veel verwachtingen van het Midden-Oosten en die werden meer dan waar gemaakt. “Ik heb bijvoorbeeld een erg goed gevoel aan Iran overgehouden. Een land waar iedereen heel de dag hulp aanbiedt, vraagt of je problemen hebt, je uitnodigt om te komen eten, om te slapen. Het is gewoon zo fijn om daar te reizen. Het land is ongelooflijk gastvrij.”
Maar hij heeft ook tegenslagen gehad. Zo werd onder meer zijn telefoon gestolen en wist een nepagent in Iran tweehonderd euro van hem af te troggelen. Door weer en wind laat Henk zich niet tegenhouden, maar de fiets moest daarentegen regelmatig gerepareerd worden. Bovendien verliepen de aanvragen voor visa niet altijd even gemakkelijk. “Visa-aanvragen zijn irritant en duren vaak lang, maar het meeste geregel was in Teheran. Gelukkig had ik een geweldige host. In Turkmenistan werd ik verwijderd door de immigratiepolitie van mijn kampeerplek, maar even later werd ik geholpen aan een slaapplek door de verkeerspolitie.”
Leren om niet te stressen
Henk heeft voordat hij op reis ging amper met zijn fiets getraind, maar daar heeft hij geen spijt van. “Als ik had getraind was ik wellicht wat sneller geweest. Maar ik heb op de harde manier moeten leren dat snel gaan echt zonde van mijn tijd is. Ik neem de tijd om mensen te ontmoeten. Soms wil ik snel reizen om ergens te komen. Dan ben ik er en dan denk ik bij mezelf: waarom zit je nou eigenlijk zo te stressen?”
Wel heeft hij er spijt van dat hij sommige formaliteiten niet van tevoren had geregeld of gepland. “Dan had ik wat minder verrassingen onderweg gehad. Ik wilde bijvoorbeeld graag door Pakistan reizen. Blijkt dat je een visum voor dit land helemaal niet onderweg kunt regelen. Een beetje zonde, want dat had ik voor mijn vertrek kunnen regelen.”
Lange-afstandsrelatie
Familie en vrienden steunen Henk onvoorwaardelijk tijdens zijn reis. Zijn vriendin moest hem maanden vanuit Nederland missen. “Ze is wat minder blij met mijn reis natuurlijk, vooral omdat ze mij zo lang moet missen. Maar ze steunt me. Na bijna zes maanden zijn we nog dikke maatjes, zelfs op afstand.” In augustus kwam ze hem bovendien opzoeken. “In China zijn we samen drie weken gaan backpacken. Even een onderbreking van het fietsen met een romantische backpacktrip.” Ze ontmoetten samen onder meer panda’s in het researchcentrum in Chengdu en verkenden de prachtige omgeving van Yangshuo, een regio in het zuiden van het land.
Henk is inmiddels weer onderweg naar de eindbestemming. “Soms zit het tegen, maar ook die ervaringen maken mijn reis. Wat er ook gebeurt; Singapore is mijn eindbestemming op deze Marktplaats-fiets. Daar ga ik voor!”
Volg Henk van Dillen
Wil je de avonturen van Henk volgen? Dat kan via zijn website, waar hij prachtige verhalen, foto’s én video’s plaatst. “Het kost veel tijd. Ik fiets bijvoorbeeld langs de camera en kom weer terug om het ding op te halen. Vervolgens ga ik dat monteren op mijn iPhone, omdat ik geen laptop of tablet bij me heb. Je kan je misschien wel voorstellen dat ik een traantje heb gelaten in Iran toen mijn telefoon werd gestolen, inclusief een nieuwe videomontage en beeldmateriaal.”
Voor de fietstocht van zo’n tienduizend kilometer probeert hij 10.000 euro op te halen. Henk is tot nu toe tevreden over de loop van de donaties. Inmiddels heeft hij meer dan 2.200 euro opgehaald voor projecten van het Wereld Natuur Fonds. “Ik blijf gemotiveerd om het doel te halen, ofwel tijdens de reis ofwel later. In Maleisië ga ik een project van het WNF bezoeken. Via mijn blog wil ik dan duidelijk maken waar het geld precies voor is.” Met een donatie maak je Henk al helemaal blij, want daar fietst hij tenslotte voor. Doneren kan nog steeds via deze link.
Hoe zo’n fietstocht er aan toegaat? Check Henk’s video van Iran:
Foto’s: Henk van Dillen
Ook leuk!
