De Lampi Waterfall bij Khao Lak

Na twee weken tussen de drommen toeristen waren we toe aan iets a-toeristisch. Niet de afzetterij bij de grote Boeddhabeelden of de prullariaverkopers op het strand. We wilden op zoek naar het echte Thailand en dat vonden we bij de Lampi Waterfall bij Khao Lak.

Nog nooit had ik het zo hard zien regenen. Ik reed samen met mijn reisgezel Floris op een gehuurd scootertje over Highway 4, net ten zuiden van Khao Lak, toen de hemel losbarstte. Al snel werd de geasfalteerde weg een glijbaan en moesten we beschutting zoeken. We stopten voor een huis, waar de bewoner ons gebaarde te komen schuilen. In anderhalve minuut was mijn overhemd helemaal doorweekt. Mijn slippers sopten door de modder en geen enkel stukje stof van mijn korte broek was nog droog. Plots klaarde het op en bedankten we de vriendelijke man.

Meer paradijs, minder toerisme

Die ochtend waren we op weg naar de Lampi Waterfalls bij Khao Lak. We zaten nu twee weken in Thailand, om te fotograferen en filmen voor een reisorganisatie. Onze gids had ons al twee weken lang langs de bekendste hotels en toeristische plekken van Phuket en Khao Lak gebracht. Allemaal erg indrukwekkend. Een paradijs. Iets wat we deelden met de duizenden toeristen die met ons de Big Buddha beklommen, die met ons van de zonsondergang op het strand van Khao Lak genoten, die met ons biertjes dronken in een van de tientallen barretjes vol lady-boys op Bangla Road in Phuket. We wilden alleen meer. Meer paradijs. Minder toerisme.

Lampi Waterfall

We lazen over de Lampi Waterfall en besloten het een kans ze geven. De watervallen liggen in het Hat Thai Mueang National Park, 25 minuten ten zuiden van Khao Lak via de Highway 4. We huurden op onze enige vrije dag twee scootertjes en gingen op pad met onze camera’s. We kwamen aan bij een verzorgd bezoekerscentrum en dachten even een verkeerde keuze te hebben gemaakt. Het zag er te netjes uit voor iets puur paradijselijks. We betaalden de entree (zo’n 100 bath, oftewel twee euro vijftig) en liepen verder. De parkeerplaats was leeg, op wat andere scootertjes na. Lampi Waterfall bestaat uit een stuk of vijf ‘etages’, met beneden een klein waterpoeltje waar je in kan zwemmen. Er is een houten brug naar de overkant van het riviertje, waar je verder kan klimmen naar de top van de waterval.

Klik

Het bleek a-toeristisch en o zo mooi… Met als enige geluid het kletteren van de waterval en het gekwetter van de vogels. Het groene kleurenpallet strekte zich uit over de rotswand. De enige bezoekers waren locals die in het poeltje gezellig met de hele familie aan het zwemmen waren. Terwijl ik langs de waterval het pad omhoog klom en het gekrijs van de kinderen zachter werd, begon ik te genieten.Ik liep nu in een Thais bos op mijn teenslippers langs een waterval. Wat een prachtig land. Bijzondere stenen langs het pad. Bomen die je nog nooit hebt gezien, kleine beestjes die voor je weg schieten. En het kletterende geluid van de waterval op de stenen.

De eerste etage is zo’n vijf meter hoog en vanaf dat punt heb je al een mooi uitzicht op de waterval. Klik, een foto. Twee etages hoog. Nog een paar meter hoger. Het poeltje met de Thaise families is niet meer te zien of horen, er is alleen nog het gekletter van het water. Dit is het paradijs.Ik ging op een steen zitten en vergat het fotograferen. Geen foto.

Geen SD kaartje vol met foto’s van de Lampi Waterfall dus. Maar wel een filmpje! Benieuwd hoe dit stukje Thais  paradijs er uitziet? Kijk maar:

Tekst: Ewout Sinkeldam
Foto’s: Floris van der Weijden
Camera: Cameraproducties.nl
Edit: OnTheRoad Productions

Header foto: Aidan Formigoni/Unsplash

Geschreven door Redactie - Stop and Stare streeft er naar om te informeren, inspireren en vernieuwen. Van de Gobi woestijn in Mongolië tot de nieuwste club in Barcelona: vanuit alle hoeken van de wereld doen onze schrijvers verslag van hun mooie, onverwachte, soms bizarre maar altijd bijzondere ervaringen.