In beeld: Een barre tocht door de Lower Dolpo in Nepal

“Een fotografische impressie van een leeg, ruig en onaangeroerd deel van Nepal”, dat is hoe hij de serie indrukwekkende beelden zelf omschrijft. De Nederlandse fotograaf Gregor Servais maakte een trekking in het gebied Lower Dolpo in Nepal en –gelukkig voor ons- legde hij deze vast.

De Lower Dolpo in Nepal

“Nepal is heel bijzonder. Een combinatie van een onwerkelijk landschap en hele fijne mensen”

“Het was geen opdracht maar vakantie. Al zouden veel mensen het zo niet noemen. Twee weken geen douche of toilet en elke dag een flink stuk lopen. We sliepen in een tent en hadden naast lokale dragers en een gids vijf paarden bij ons voor al het eten en materiaal. Nepal is heel bijzonder. Een combinatie van een onwerkelijk landschap en hele fijne mensen. Zelfs het stoffige Kathmandu vond ik de moeite waard. En fotogeniek is Nepal zeker, waar anders vind je bergen die nog eens vijf kilometer boven de Alpen uitsteken?”

Gregor, die fotografie studeerde aan de kunstacademie, flirtte met reclamefotografie en zich uiteindelijk het meeste thuis bleek te voelen bij editorial werk, houdt zich voornamelijk bezig portretten. “Allerlei mensen komen voor mijn lens, van politici tot huisvrouwen, van schrijvers en acteurs tot CEO’s. Mijn specialiteit is op locatie portretten improviseren die er uitzien alsof er wel is over nagedacht. Daarnaast maak ik onder andere reisreportages.”

Slow Photography

Hij reist zowel voor opdrachten als voor zichzelf de wereld rond. De foto’s die hij mee naar huis neemt zijn daar heel afhankelijk van. “Als ik voor een opdracht op reis ben, voelt het wel anders. Dan is er druk. In korte tijd moet ik dan met bruikbaar materiaal terugkomen. Ik maak dan andere foto’s. Dan fotografeer ik bijvoorbeeld ook lokale gerechtjes, of een parasol bij het zwembad van het hotel. Die foto’s heeft mijn klant nodig. Als ik niet voor werk op reis ben maak ik die foto’s niet. Dan kan er rustig een dag voorbij gaan dat ik geen foto maak. Als ik voor mezelf reis, neem ik vaak alleen mijn oude Rolleiflex camera mee. Daar gaat nog ouderwets film in. Slow photography zou je het kunnen noemen.”

Wederdienst

“Ik maak graag portretten en ik vraag bijna altijd of het mag. Dat vind ik niet alleen netter maar ook boeiender dan stiekem met een telelens een foto maken. Wat er gebeurt als iemand toestaat een foto te laten maken, kan heel bijzonder zijn. Tijdens mijn trekking door de Lower Dolpo in Nepal vond eigenlijk iedereen het prima om op de foto te gaan, al vonden ze het vaak na drie of vier foto’s wel genoeg.

“Reizen is heerlijk. Ik ben altijd benieuwd wat er achter de volgende heuvel ligt.”

Als een soort van wederdienst maakte ik een foto met een fuji instax camera. Daar komt á la minute een foto uit ter grootte van een creditcard. Die gaf ik dan aan hen. Daar heb ik echt vrienden mee gemaakt. Mensen zijn er heel arm en hebben bijna niets. Die foto’s vonden dan ook gretig aftrek.”

Donker en stemmig

Wat definieert reisfotografie volgens hem eigenlijk? “Om het uit te oefenen hoef je zeker niet ver te gaan, je kan als Nederlander prima in Amsterdam rondlopen met de ogen van een reisfotograaf. Uiteindelijk is reisfotografie en fotografie in het algemeen een manier om anderen de wereld door jouw ogen te laten zien. Als mijn foto’s de kijker op de een of andere manier beroeren zijn ze geslaagd.”

Zijn foto’s zijn geen vrolijke vakantiekiekjes. Donker en stemmig, noemt hij het zelf: “Ik hou er meer van om het kwetsbare te laten zien, dat vind ik interessanter dan het gepolijste en vrolijke nepwereldje dat we al vaak genoeg krijgen voor geschoteld.”

Meer werk van Gregor bewonderen? Hij is net terug uit Jordanië. Daarvan staan de foto’s binnenkort op zijn website, waar je ook zijn andere reportages kunt bekijken. Op zijn Facebookpagina blijf je op de hoogte van zijn reizen. “Verder is de agenda als het gaat om reisfotografie even leeg. Vreemd gevoel is dat. Ik ga nú kijken wat de mogelijkheden voor komende winter zijn! Reizen is heerlijk. Ik ben altijd benieuwd wat er achter de volgende heuvel ligt.”

Geschreven door Naline Roodbeen - Naline is de oprichter van Stop and Stare. Ze wordt het allergelukkigst van reizen en schrijven. Heeft een voorkeur voor verre oorden maar vindt Nederland stiekem het allermooist. Krijgt vlinders van roadtrips, Aziatisch eten en vreemde talen. Is graag zuinig op de aardbol en fan van duurzaam toerisme.