Nomads of Gujarat: India’s vergeten volk
De Italiaanse fotograaf Emanuele Siracusa deelt in woord en beeld het verhaal van deze Indiërs zonder adres
Meer dan 4 miljoen mensen bevolken de in totaal 300 verschillende nomadische gemeenschappen in de regio Gujarat in het westen van India. Decennia lang wisten ze te overleven door het beoefenen van kunsten en ambachten; van acrobaten tot messenslijpers en van bamboeverwerkers tot slangenbezweerders.
Met de ontwikkeling van industrialisatie en modernisering kwam daar langzaam een einde aan en zakte deze bevolkingsgroep af tot op de bodem van de Indiase samenleving. Tot overmaat van ramp werden ze uitgesloten van grondrechten als stemrecht en zorg, simpelweg omdat ze geen vast adres hebben. Fotograaf Emanuele Siracusa werd gegrepen door hun lot en reisde af naar de ‘Nomads of Gujarat’ om hun leven in beeld te brengen en hun verhaal te delen met de rest van de wereld.
Nomads of Gujarat
Via een activist kwam de Italiaanse Emanuele in contact met VSSM, een NGO die de gemeenschappen helpt om hun leefomstandigheden te verbeteren. Hij wilde dolgraag zijn project ‘Nomads of Gujarat’ uitvoeren en vroeg de NGO om hun hulp daarbij. Deze hulp was hard nodig, want erg gebruikelijk is het niet om met een camera in de straten van Gujarat rond de dwalen met een fotocamera. Emanuele vertelt: Het was alsof ik als vreemdeling zonder reden ineens voor de neus van deze mensen stond. Gelukkig kon VSSM mij helpen om de gemeenschap op de juiste manier te benaderen. Ook had ik constant gezelschap van een Indiase vriend die kon optreden als tolk.”
Over het algemeen waren de reacties goed en werd hij welkom geheten door de bevolking, maar de ervaringen verschilde per gemeenschap. “Op de ene plek kreeg ik verkoelende drankjes aangeboden als welkom, terwijl mijn bezoek op andere plekken als controversieel beschouwd werd. Zo vroegen sommigen zich af of ik alleen maar geld aan ze wilde verdienen en er niets voor terug deed. Jammer genoeg werd dat niet ter plekke vertaald en hoorde ik pas achteraf dat dit speelde. Ik had ze graag uitgelegd wat mijn bedoelingen waren.”
Storytelling
En die bedoelingen waren goed. Emanuele is als fotograaf constant op zoek naar bijzondere verhalen die hij kan vertellen, zowel met beeld als tekst. Ook in Gujarat was dat het geval; zijn doel met dit project is om meer mensen bewust te maken van de situatie daar. “Door het creëren van een bewustzijn over de manier waarop deze mensen leven, hoop ik bij te dragen aan het verbeteren van hun situatie. Hoe dat uitpakt, weet ik van te voren nooit, maar ik heb veel goede reacties gekregen. Zo ontving ik bijvoorbeeld een mailtje van iemand die contact op wilde nemen met VSSM om een samenwerking op te zetten met een aantal van de gemeenschappen door hun handgemaakte spullen te verkopen in Amerika. Dat soort initiatieven kunnen daadwerkelijk een verschil maken.
“Toen ik mijn eerste stappen in de gemeenschappen zette werd ik keihard getroffen door de armoede die ik zag.”
Dat verschil is hard nodig want de zwervende bevolking van Gujarat behoort tot de armste van India. Het bezoek was dan ook behoorlijk confronterend: “Toen ik voor het project ‘Nomads of Gujarat’ mijn eerste stappen in de gemeenschappen zette werd ik keihard getroffen door de armoede die ik zag. Complete families leven in tenten of zelf gefabriceerde huisjes in de buitenwijken van steden en dorpen.” Een van zijn eerste ontdekkingen tijdens de kennismaking met deze nomaden was dat ze eigenlijk helemaal geen nomadisch leven meer willen lijden. Liever vestigen ze zich op een plek waar ze een leven op kunnen bouwen. Vanwege de vooroordelen die er over hun heersen worden ze echter constant weggejaagd door omwonenden die ze niet bij zich in de buurt willen hebben.”
Vechten voor de Nomads of Gujarat
Het bestaan van de gemeenschappen lijkt in een neerwaarts spiraal te zitten. Hoe ziet de toekomst voor de Nomads of Gujarat eruit? Volgens Emanuele ligt de verbetering van de situatie bij organisaties als VSSM: “zij werken aan korte- en langetermijn projecten die een verschil gaan maken. Zo geven ze trainingen aan stamhoofden en helpen ze bij het zoeken naar banen. Ook geven ze kleine leningen zodat mensen hun eigen bedrijfjes op kunnen starten.” Een mooi voorbeeld dat hij noemt speelt zich momenteel af in de Salat community in Gujarat. Deze gemeenschap bestaat uit handelaren; ze kopen accessoires op en verkopen dit weer in de straten van omliggende dorpjes. Ze kunnen hier onmogelijk van rondkomen en daarom heeft VSSM ze aangemoedigd om hun eigen accessoires te gaan maken in plaats van ze te kopen. Door middel van workshops leren ze ontwerpen en kunnen ze de ambacht verder ontwikkelen.
Ook op ander gebied moet er een hoop gebeuren om de situatie te verbeteren. Zo wordt er op politiek gebied gevochten voor ID-nummers voor alle nomaden zodat ze uiteindelijk meer rechten kunnen krijgen. Daarnaast is het percentage analfabeten onder de gemeenschappen in Gujarat gigantisch hoog. Door onderwijs te bieden aan de jongere generatie wordt er een grote stap gemaakt en kunnen sommige kinderen zelfs studeren. Uiteindelijk zijn zij de sleutel naar een betere toekomst voor de hele gemeenschap.
Over Emanuele Siracusa
Emanuele komt oorspronkelijk uit Italië, maar woont en werkt al ruim 10 jaar over de hele wereld. Pas op latere leeftijd begon hij met fotografie en hij experimenteert nog steeds om zijn eigen stijl te vinden. Het liefst ziet hij een verhaal voor zijn ogen ontvouwen en houdt zich daarbij zelf op de achtergrond. Zijn passie ligt bij het vastleggen van verhalen en mensen in hun culturele omgeving, bijvoorbeeld tijdens vieringen en festivals. Momenteel werkt hij aan een eigen blog, dat binnenkort zal worden gelanceerd. Meer beelden van ‘Nomads of Gujarat’ en zijn andere projecten vind je op zijn website en Facebookpagina. Meer van zijn fotografie kom je tegen op zijn fotoblog.
Ook leuk!
