Rauw en ongerept: op pad in magisch mooi Fins Lapland
Tijdens mijn landing op Lulea airport kan ik niet stoppen met fotograferen. Nog nooit heb ik zo’n uitgestrekt rauw gebied gezien. Waterplassen, ijsvlaktes en bossen. Normaal gesproken wil ik niet in de clichés vallen, maar het woord ‘ongerept’ mag hier terecht gebruikt worden. De komende dagen breng ik door in Fins Lapland.
Deze week gaat er een lang gekoesterde wens in vervulling: het fotograferen van het Noorderlicht. Ik steek de grens over bij de stad Tornio, wanneer ik word opgehaald door de organisatie van LappOne. Tornio is een vreemde stad, het is ingericht zoals je vroeger met lego bouwde. Overal rechthoekige blokken en rechte straten. We stappen weer in de auto en met een klein uurtje rijden kom we aan in Fins Lapland. Lapland strekt zich namelijk uit over het aller-noordelijkste gedeelte van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland.
Onderweg zien we al een groene strook in de lucht ontstaan. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie, spring ik uit de auto en grijp ik mijn camera. Direct word ik getrakteerd op een prachtig spektakel. Al een week lang was het Noorderlicht in Fins Lapland niet zo helder geweest en vanavond barst hij los. Een kwartier lang is dit groene licht boven ons aan het dansen. Het zijn misschien wel de mooiste foto’s die ik ooit heb gemaakt.
Hoe ontstaat het Noorderlicht?
De zon zendt voortdurend elektrisch geladen deeltjes uit, de zonnewind genaamd. De aarde probeert deze deeltjes aan te trekken, vanwege de magnetische velden in de grond. Sommige deeltjes komen door deze aantrekkingskracht in de atmosfeer terecht. Daar botsen elektrische lichtdeeltjes met zuurstofatomen en stikstofmoleculen die in de atmosfeer rondzweven. Door zo’n botsing zenden de luchtdeeltjes licht uit aan de nachtzijde van de aarde. En dan ontstaan de magische taferelen die we kunnen zien met het blote oog.
➸ Lees ook: Tips om het Noorderlicht te fotograferen
Rendierenvlees, lekker of niet?
De volgende dag word ik wakker van de rendieren naast mijn huisje. Rendieren leveren de lokale bevolking melk, vlees, bot en huiden. Vroeger werden ze ingezet als trekdier, maar tegenwoordig worden er sneeuwscooters gebruikt. De lokale bevolking in Lapland wordt ook wel Saami genoemd. Sommigen van hun zijn volledig opgegaan in de Scandinavische samenleving en hun leven verschilt tegenwoordig weinig van dat van andere Scandinaviërs. Een belangrijk deel van hen streeft er echter naar om de eigen cultuur en taal te behouden en ontwikkelen. Tijdens het diner krijg ik rendiervlees voorgeschoteld, het lijkt op biefstuk. Verrassend genoeg, best wel lekker.
Met de sneeuwscooter over bevroren rivieren
Een rondje met de sneeuwscooter levert een prachtig uitzicht op de rivier “Torne”. Deze rivier is 510 kilometer lang. Ruim de helft hiervan vormt de grenslijn tussen Zweden en Finland. De rivier is in de winter bevroren. Trucks gebruiken de oversteek, zodat ze niet naar de volgende brug hoeven te rijden. Eenmaal aangekomen bij de overkant kun je de klok verzetten, want er zit een uur tijdverschil tussen deze oevers. Heel verwarrend voor sommige kinderen die aan de overkant naar school gaan. De volgende dag gaan we bewapend met hengels de bevroren rivier op. De Lappen moeten vroeger veel geduld hebben gehad, want wij vangen maar één visje met dertig man.
➸ Meer Finland: Een stedentrip Helsinki
Hoewel je overal sneeuwscooters ziet, verplaatst men zich hier nog via husky’s. Veel jagende honden rennen hooguit achter een vogeltje of kat aan, maar husky’s staan qua instinct dichter bij de wolven. Voor sommige van hen geldt dat ze dieren bejagen, doden en opeten zodra de kans zich voordoet.
Op weg naar de poolcirkelgrens in Fins Lapland
Met dertig minuten rijden komen we bij de poolcirkel aan. Deze plek is symbolisch, want de exacte grens van de poolcirkel verplaatst zich elk jaar zo’n tien meter. Een poolcirkel is precies de plaats waar de zon één dag per jaar niet op komt en één dag per jaar niet onder gaat. Het aantal dagen per jaar dat de zon niet opkomt of ondergaat, neemt toe naarmate men vanaf de poolcirkels in de richting van de polen gaat. Tussen beide poolcirkels is één groot verschil, in het noorden loopt die voor grote delen over land, in tegenstelling tot de zuidpoolcirkel. Mijn reis door Fins Lapland sluit ik af met een bezoek aan een sjamaan en haar wijze woorden. Ze vertelt mij dat ik een contract krijg aangeboden, wat mijn leven dit jaar zal veranderen.
Ook zulke mooie foto’s leren maken? Ga mee op een fototour!
De sjamaan had gelijk, want vanaf volgend jaar februari reis ik twee keer naar Lapland om een groep reizigers te begeleiden en iedereen te helpen om de mooiste foto’s te maken. Heb je interesse om mee te gaan of wil je meer weten over Lapland? Neem een kijkje op mijn website.
