Op reis naar Kyrgyzstan: een roadtrip over onbegane wegen

Voor zijn werk reist Reinier de hele wereld rond- en dan met name naar bestemmingen die jij en ik misschien liever vermijden. Aan ervaring met reizen door ongewone bestemmingen heeft Reinier geen gebrek. Hij doorkruiste Afghanistan, ging couchsurfen in Iran, en maakte een legendarische roadtrip van Amsterdam naar Tbilisi. Maar Kygyzstan was hem nog onbekend. Daarom besloot hij vorig jaar zomer een ‘roadtripje’ te organiseren met wat vrienden. En zo sprongen ze met z’n vijven in de auto voor een avontuur van twee weken in het onbekende Kyrgyzstan.

Op reis naar Kyrgyzstan

Vanuit de hoofdstad Bishkek huurt het vijftal twee auto’s en begint voor het grootste deel op de bonnefooi aan hun route. “Vroeger kwamen hier veel Russen, in de tijd van de Sovjet Unie”, vertelt Reinier. “Daarna is het helemaal ingekakt. Op sommige plekken komt het toerisme net weer een beetje op gang, maar dan op een hele andere manier. Er zijn overal kleine tentenkampen waar lokale families slaapplekken in hun eigen yurt aanbieden. De families zijn allemaal aangesloten bij kleine overkoepelende organisaties die in kleinschalig toerisme voorzien. Zo genereren ze een extra inkomen voor lokale families. Door het belang van gastvrijheid in hun cultuur zijn het ideale gastheren en –vrouwen. Binnen een uur na aankomst staat de tafel vol met eten.”

Ik vind het enorm bijzonder hoe goed mensen daar voor vreemdelingen zorgen

En zo was de toon van de reis gezet. Twee weken lang laat de vriendengroep zich leiden door de locals. “Gastvrijheid nemen ze in Centraal-Azië erg serieus. Zelfgemaakt brood, jam en chai thee stonden overal voor ons klaar. Ik vind het enorm bijzonder hoe goed mensen daar voor vreemdelingen zorgen.”

Land van uitersten

Vanuit de hoofdstad zetten ze koers richting Issyk-kul, een enorm meer in het oosten van het land. Reinier: “Ik had het landschap grillig en eentonig verwacht. Maar het tegenovergestelde bleek waar; het kent zoveel verschillende gezichten. Van groene, golvende heuvels tot spitse, besneeuwde bergtoppen; qua natuur is het – zeker voor een klein land – enorm divers.” De eerste dagen maken ze kennis met de verschillende meren die Kyrgyzstan rijk is. Ze slapen bij locals en worden steeds weer meegenomen naar de mooiste plekken. Stuiterend over onverharde wegen die nog door geen toerist zijn ontdekt, bereiken ze enorme watervallen, warmwaterbronnen en de meest prachtige bergtoppen.

Dat het landschap divers is wordt nog eens bevestigd wanneer ze verder rijden richting het zuiden, naar een bergmeer in Song-kul. “Waar de andere meren waren omgeven met dorre, rode rotsen, lag er hier gewoon sneeuw. De weg naar Song-kul golft en gaat over een piek van zo’n 3000 meter. Eigenlijk ligt er niet eens sneeuw maar ijs. We houden een ijsballengevecht terwijl ik nog in mijn zwembroek loop en op slippers. Ook dat kan in Kyrgyzstan!”

Ontwikkelingsproject

Als fotograaf voor ontwikkelingsprojecten is het voor Reinier geen uitzondering om door zo’n onontdekt land als Kyrgyzstan te reizen. Hij deelde met ons al eerder zijn verhalen over een werkbezoek in Afghanistan, maar ook zijn eigen vrienden vragen zich regelmatig af wat hij nu precies uitspookt in die ontwikkelingslanden. Reinier: “Zo kwam ik op het idee om in Kyrgyzstan een dag langs te gaan bij het WECF: één van de projecten waarvoor ik eerder in andere landen heb gewerkt. Zo konden mijn vrienden een goed beeld krijgen van wat ik doe en in ruil heb ik een serie foto´s gemaakt voor de stichting.

Vrouwen hebben het heft in eigen hand genomen en zorgen voor stromend water

Aan het begin van hun reizen ontmoeten ze Ainura, die werkt bij het WECF: Women in Europe for a Common Future. “In het oosten van het land werkt de organisatie aan een prachtig project; vrouwen hebben daar het heft in eigen hand genomen en zorgen voor stromend water in hun huizen. Dat bestaat op veel plekken in Kyrgyzstan niet, vooral niet op het platteland. De vrouwen zijn bij buurtbewoners gaan collecteren voor de aanschaf van een waterinstallatie, een elektrische pomp en een hele lading leidingen. In een plattelandsdorpje sprokkel je niet heel veel bij elkaar, maar met hulp van WECF hebben ze het toch voor elkaar gekregen. Een groot deel van het dorp, inclusief de school en het ziekenhuis, heeft nu stromend water.

Ter paard over de bergpas

Vanuit het oosten reizen ze verder, tot aan het Chatyr Kul meer, waar ze horen over een mooie tocht te paard. “De volgende ochtend besluiten we om die te doen en rijden we over steile, krappe paadjes door verlaten landschappen waar je niemand ziet op een paar herders na met hun kuddes.

Een dag per jaar is dat anders: dan trekken alle herders uit de regio die pas over, om met hun kuddes richting het meer te gaan. Op die plek valt er dan nog genoeg te grazen. Precies op het laatste stuk naar de bergpas blijken wij geluk te hebben en komen we midden tussen alle dieren te zitten. Tal van herders met alles wat graast; koeien, schapen, geiten, een aantal ezeltjes, en dat alles wordt aangestuurd door herders en hun honden. Bovenaan de bergpas staan we stil, en met uitzicht op het meer in de verte genieten we van het prachtige schouwspel van alle dieren bovenop de bergtop.”

Voedselvergiftiging

Het zijn niet alleen maar hoogtepunten voor de groep reizigers. Reinier: “Op de terugweg richting Bishkek stopten we in Kochkor voor een lunch. Kebab! We besloten nog een nachtje een tentenkamp op te zoeken, maar zowel Bram en ik voelden ons niet best- en we hadden dezelfde lunch besteld.”

Beide mannen blijken een flinke voedselvergiftiging te hebben. “We waren op pad met vijf mensen die allemaal veel reiservaring hebben. Maar gek genoeg hebben er vier een voedselvergiftiging opgelopen. Daar heb ik in al die jaren reizen nog nooit last van gehad. Laat het je er niet van weerhouden om naar Kyrgyzstan te gaan, maar vertrek niet zonder een lading Norrit.”

Kyrgyzstan als reisbestemming?

Is Kyrgyzstan, op de kans op voedselvergiftiging na, een aanrader? Daarover kan hij duidelijk zijn: “Ja! Het is er enorm toegankelijk voor buitenlanders, de bevolking is ontzettend vriendelijkheid en er hangt een relaxte sfeer. Dat weegt af tegen de hobbelige wegen, brakke bedden en het vrij eentonige eten.”

“De hobbelige wegen vind ik eigenlijk juist leuk. Hoe gaaf is het als je naast elkaar over heuvels rijdt, je eigen wegen maakt met een mooie stofwolk achter je? De hoofdwegen zijn over het algemeen prima. De accommodaties zijn erg basic, maar de lokale bevolking zorgt goed voor je. Kyrgyzstan is een enorm divers land qua natuur. Maar buiten dat zijn het vooral de mensen die een reis door Kyrgyzstan een prachtige ervaring maken.”

Benieuwd geworden naar Kyrgyzstan als reisbestemming? Check onderstaande video die Reinier maakte van hun roadtrip!

➸ Meer over Reinier’s bijzondere reizen vind je op zijn website en Facebookpagina.

Beeld: © Reinier van Oorsouw

Geschreven door Naline Roodbeen - Naline is de oprichter van Stop and Stare. Ze wordt het allergelukkigst van reizen en schrijven. Heeft een voorkeur voor verre oorden maar vindt Nederland stiekem het allermooist. Krijgt vlinders van roadtrips, Aziatisch eten en vreemde talen. Is graag zuinig op de aardbol en fan van duurzaam toerisme.