Reizend ondernemen: Steven en Diana zijn digital nomads
Hoe hun eenjarige reis door Zuid-Amerika al snel veranderde in hun nieuwe leven
#Gezocht: iemand die een comfortabel huis heeft ingeruild voor een nomadisch bestaan in een ’tiny house’.
Dat was de oproep die ik enkele weken geleden op Twitter plaatste in de hoop een reactie te krijgen van iemand die ik over het fenomeen tiny houses kon interviewen. Een reactie kwam er inderdaad. Van Steven en Diana. Of een 42 jaar oude Volkswagen camper ook ‚tiny’ genoeg was? Ik dacht het wel. Een blik op hun website was voldoende om te begrijpen dat dit een bijzonder verhaal werd. Niet zozeer over klein wonen. Wel over dromen, doen, inspireren en reizend ondernemen.
Digital Nomadz
De Nederlandse Steven en Diana hadden beiden een succesvolle carrière, een goed salaris en een mooi huis. Maar waren ze tevreden? Dat niet. Het is 2011 als ze besluiten een jaar lang te gaan reizen. Op één doos met waardevolle herinneringen na, gaat het hele huis leeg. Steven: „We hadden twee backpacks in de hoek klaarstaan en we wisten: ‚daar moet het in’.” Ze houden een uitverkoop op de stoep voor hun huis in Amsterdam en vertrekken een week later naar Mexico. Op hun website digitalnomadz.nl houden ze het thuisfront op de hoogte van hun avontuur. Een avontuur dat uiteindelijk totaal anders zou lopen dan gepland.
Ze zitten in Tulum, Mexico op het moment dat ik ze spreek via Skype en vertellen hoe het allemaal begon. „We zaten aan het begin van onze relatie een keer bij Diana aan de keukentafel en er hing een wereldkaart met allemaal speldjes waar ze al was geweest en nog naartoe wilde. We kwamen er toen vrij snel achter dat we die droom van reizen deelden”.
Wat volgde was een periode waarin ze beide verschillende stappen zetten in hun carrière en eigen bedrijfjes starten, maar het gevoel dat ze hadden aan die keukentafel bleef knagen. „We ontdekten dat het grote corporate leven ons niet beviel. In mei 2011 zeiden we tegen elkaar: we zijn nu allebei zelfstandig, maar wat is er gebeurd met die wereldkaart?” Ze besloten geld te gaan sparen om exact een jaar later op zoek te gaan naar het avontuur dat riep.
Het plan
Het oorspronkelijke idee was om in een jaar tijd van Mexico naar Argentinië te reizen. Nu, ruim 2,5 jaar later, zitten ze nog steeds in hetzelfde land als waar ze begonnen. Ze woonden in die paar jaar op verschillende plekken in Mexico, waaronder bijna een jaar lang op het tropisch eilandje Isla Holbox. Steven: „Daarvan zeg ik achteraf wel eens dat het stiekem een soort droom Digital Nomad jaar was.” Het is duidelijk; de twee hebben het zoals je dat noemt goed voor elkaar.
De eerste paar maanden woonden ze in Mexico City, maar al gauw had Diana als doel gesteld om verder te reizen in een Volkswagen busje en dus werd er een zoektocht gestart. Steven: „Het werd een Mexicaans avontuur op plekken waar je als blanke beter niet kan komen.” Maar na die drie maanden vonden ze een droombus. „Hij was helemaal klaar om ons verder te brengen”. En dus gingen ze op pad.
Reizend ondernemen
Tropische eiland, beetje rondtoeren met een campertje… Klinkt inderdaad als een droom. Maar hoe doen ze dat eigenlijk? Steven: „Op een gegeven moment hadden we een credit card uitgave over het hoofd gezien. Ineens was ons spaargeld op en daar zaten we dan in San Cristobal met nog 125 euro op onze rekening. Toen kwam het besef dat we het ook anders aan konden pakken.” Met hun talent en ervaring op het gebied van ondernemen en websites maken, hadden ze anderen iets te bieden. Zo ontstond er als het ware een ruilsysteem waarbij zij anderen hun hulp aanbieden in ruil voor onderdak. „De ondernemersgeest was weer wakker. Dit is pas echt het gevoel van je comfortzone vergroten.” Daarmee ontstond ook een nieuw idee bij de twee reizende ondernemers: hun ervaring en kennis delen met anderen.
“Ineens was ons spaargeld op en daar zaten we dan in San Cristobal met nog 125 euro op onze rekening.”
Al tijdens het begin van hun reis was er veel aandacht voor hun blogs op Digital Nomadz. Ze werden bestookt met allerlei praktische vragen van lezers die wilden weten hoe zij het aanpakten om zo lang op reis te zijn. Maar ook vragen als hoe je omgaat met de onzekerheid op reis en hoe je aan anderen uitlegt dat je iets anders gaat doen dan als normaal wordt gezien. Steven: „Op een gegeven moment werden we gewoon zelf gek van al die mailtjes typen en zeiden tegen onszelf: ‚We zijn slim genoeg, hier moeten we iets mee’.” Daaruit werd eind 2012 Wonderlijk Werken geboren. Hiervoor hebben ze een leertraject ontwikkeld om anderen te helpen met de zoektocht naar wat ze echt willen en hoe ze dat kunnen bereiken.
Wonderlijk Werken
„De meeste mensen die bij ons komen hebben een loopbaan gekozen waar ze een beetje ingerold zijn”, vertelt Diana. “Naar verloop van tijd hebben ze het gevoel dat ze niet echt leven. Ze hebben dan vragen als ‚Hoe kan ik mijn leven zo ombuigen dat het op míjn voorwaarden is in plaats van die van mijn baas of klanten’. Daar gaan wij in het programma mee aan de slag.” Het leerprogramma is te volgen via een e-cursus maar inmiddels reizen mensen al de halve wereld over om de cursus bij hun op locatie te volgen. Zo staat eind deze maand al de 4e editie in Mexico op de agenda. Ervaring om uit te putten voor de lessen hebben ze genoeg, zij zaten immers met dezelfde vragen als de deelnemers. Diana werkte in Nederland met gemak 60 tot 70 uur in de week: „Ik wilde mijn tijd terug. Ik dacht: ‚Hou dat geld maar’!”
Een mooie toevoeging is dan ook dat Wonderlijk Werken ze geen vette bankrekening oplevert. Nog steeds trekken ze rond met hun campertje en ontmoeten onderweg mensen waar ze terecht kunnen in ruil voor een wederdienst. Op dit moment is hun busje bij de garage voor onderhoud en slapen ze voor het eerst in een echte kamer. Steven: „We zijn echt de koning te rijk!”.
Hell yes!
“Als ik Hell yes zeg tegen een project, dan ga ik het doen”
Vol enthousiasme vertellen ze me over hun talloze avonturen en alle mooie plekken en bijzondere mensen die ze onderweg al zijn tegengekomen. Maar is het dan niet ook heel moeilijk geweest om het leven zo om te gooien? Toch wel. Zoals Diana vertelt: „De switch van het planmatige, waar we in Nederland mee opgroeien, naar het gevoel van ‚Ik sta open voor wat er op mijn pad komt’ was super spannend. Ik vond het heel moeilijk om de controle los te laten en niet alles in Excel sheets te willen vangen.” Maar het verlangen naar vrijheid overwon: „Als ik Hell yes zeg tegen een project, dan ga ik het doen. Of het nou geld oplevert of niet, dat maakt niet uit.” Maar ook op praktisch gebied zijn er moeilijke momenten geweest, zoals toen ze met de bus geparkeerd stonden op een eiland en geplaagd werden door zwermen muggen. Steven: ”Na twee maanden regenseizoen hadden we genoeg. Het was leuk voor de stoerigheid, maar we werden levend opgegeten. We moesten er weg!”.
Van digitaal naar fysiek
Als ik vraag wat er op de planning staat als de bus straks klaar is, blijkt dat er een nieuwe switch staat te wachten bij de twee ‚digital nomadz’. „In de afgelopen drie jaar hebben we zo’n 20 tot 30 websites gemaakt voor verschillende mensen. We merken dat we nu wel langzaam een beetje klaar zijn met het digitale. We willen wat meer terug naar het fysieke.” Hoe dat er uit ziet? Op dit moment zijn ze aan het kijken of ze kunnen gaan ondernemen vanuit de bus. Een koffiebarretje bijvoorbeeld, of iets met cocktails. Of misschien ook wel allebei. Wederom een voorbeeld van waar Wonderlijk Werken voor staat: bedenken wat je wil, kijken wat er voor nodig is en er daarna volledig voor gaan. Zo worden de zonnepanelen momenteel op het dak van de bus geïnstalleerd en zien ze in gedachten de zitzakken al voor hun eigen mobiele barretje staan. „Aan gekke dromen en doelen wat dat betreft nog geen gebrek”.
31 januari 2015 staat in ieder geval in hun denkbeeldige agenda. Dan is de deadline om na bijna drie jaar toch afscheid te nemen van Mexico en Belize te ontdekken. Op de vraag of ze binnenkort nog terug naar Nederland komen, is het antwoord duidelijk. „Nee, de bus gaat sowieso nog het zuidelijkste puntje van Argentinië bereiken. Het avontuur is nog niet ten einde, maar we komen wel af en toe op bezoek.”
Het kan echt
En met dat avontuur doen Steven en Diana volgens mij iets wat velen wel willen maar niet doen. Omdat de stap zo groot is, omdat je er zoveel voor moet achterlaten of gewoon omdat ze niet weten hoe. Diana: „ik geloofde ook niet dat het bestond. Ik dacht dat je een grote zak geld moest hebben en dat het anders gewoon niet lukt. Drie jaar later ben ik tot de ontdekking gekomen: het kan echt!”.
Dat het lang niet altijd loopt zoals je vooraf gepland hebt doet er volgens hen niet toe. Steven: „In het begin had ik het gevoel dat we aan het falen waren omdat we volgens de planning al lang in Argentinië hadden moeten zijn. Maar in Mexico blijven voelde nu eenmaal het beste en dat is tien keer mooier en fijner dan aan het plan vasthouden. Vooraf had ik verwacht dat ons geplande jaar in Zuid-Amerika één grote adrenaline schreeuw zou worden. Nu zijn we beland in een heel ander soort reis. Alle elementen zitten er in, maar symbolisch is de reis veel mooier geworden dan we van te voren hadden kunnen bedenken.”
Foto’s: Steven en Diana Zwerink, Jordy Hindriks
Ook leuk!
