Studeren in NYC: Renée deed een taalcursus in New York

Wonen in NYC: het is voor velen de ultieme droom. Toen Renée haar Engels wilde verbeteren koos ze er dan ook voor om een taalcursus in New York City te gaan doen. Twee maanden wonen, studeren en vooral keihard genieten in een wereldstad. Overweeg je zelf om een taalreis te maken? We spraken Renée over haar ervaringen!

Waarom koos je voor Engels?

Ik werkte ruim 6 jaar voor hetzelfde bedrijf dat snel groeide. Hoe groter het werd, hoe meer er met internationale professionals gewerkt werd. Van de een op de andere dag moest alles in het Engels; mails, vergaderingen, presentaties. Ik merkte dat ik er onzeker van werd en dat hield me tegen in m’n werk. Buiten dat was ik toe aan wat anders. Ik besloot mijn baan op te zeggen en iets aan die onzekerheid over mijn Engels te gaan doen.

Sowieso wilde ik naar een land waar ze ook echt Engels spreken. Engels kun je ook leren in Azië of Afrika, maar dat was voor mij geen optie. Engeland was me gewoon te nat en te koud. Hawaii was ook een optie, maar dat bleek extreem duur. En dan bleven steden als San Francisco, New Orleans, Boston, Chicago en New York over. En zeg nou zelf, dan is een taalcursus in New York toch wel echt het allertofst?!

Hoe ging het boeken van de taalreis in zijn werk?

Ik ben simpelweg begonnen met Googlen en heb bij alle organisaties die me wat leken informatie aangevraagd. Toen had ik de bestemming nog niet eens in m’n hoofd. Ik kwam uit bij Taalreizen van EF (Education First). Zij boden wat ik wenste voor een bedrag dat ik eraan uit kon geven. Ze hadden ook een informatiedag waar ik naartoe ben gegaan en het bel- en mailcontact was fijn en informatief. Nadat ik uiteindelijk bij hen geboekt had, was er nog een hele goede informatieavond vlak voor vertrek. Ook moest je alvast een test maken zodat je level bepaald kon worden.

Wat voor soort accommodatie had je?

Je kon kiezen voor een homestay of logeren op de campus. Ik koos voor de campus omdat ik zoiets nog nooit gedaan had en het me dat ultieme Amerikaanse studentengevoel gaf. Ik deelde de kamer met meisjes uit Chili, Argentinië, Duitsland en Japan. Echt onwijs leuk om zo culturen te mixen en elkaar op die manier te leren kennen.

Hoe zagen je schooldagen eruit?

De eerste dag van mijn taalcursus in New York was een introductiedag. Alle studenten die nieuw waren kwamen bij elkaar. Er werden korte gesprekken gevoerd en opdrachten gemaakt om ieders level te bepalen. ’s Middags gingen we met alle ‘nieuwelingen’ naar Manhattan. Bam! En dan is het opeens alsof je in een film staat. Dit moment deel je met je medestudenten en dat schept natuurlijk meteen een band.

Bam! Dan is het opeens alsof je in een film staat.

Vanaf die dag begon het studentenleven. Voor mij was het alweer enige tijd geleden dat ik in de schoolbanken had gezeten. Mijn dagen bestonden uit lessen volgen, samen lunchen, huiswerk maken, mopperen over docenten en de avonden invullen met gezellige dingen. Ontbijt, lunch en eventueel diner werd door de school verzorgd in de vorm van een buffet op de campus. Dat was altijd enorm gezellig met iedereen. En natuurlijk was ik erop voorbereid dat ik niet de jongste zou zijn. Het merendeel van de studenten was tussen de 18 en 23 jaar oud. En dan waren er nog een handjevol studenten van een jaar of 40 en ouder. Daartussenin zat ik- en eigenlijk vond ik dat juist ontzettend leuk.

➸ Meer NYC: Itinerary voor een 4-daagse citytrip

En hoe waren je lessen?

Een andere reden dat ik voor een taalcursus in New York via EF heb gekozen, is dat er naast de gebruikelijke taallessen ook een groot aanbod aan ‘keuze-klassen’ was, zoals Amerikaanse geschiedenis, fotografie en muziek. Ik koos voor Marketing, Business English en Copywriting. En dit is absoluut nuttig geweest. De docenten waren mensen uit het bedrijfsleven en we hielden gesprekken zoals ik ze op professioneel gebied zou moeten kunnen voeren. Mijn klasgenoten zaten op hetzelfde niveau wat betreft werk, dus je deelt echt iets nuttigs met mensen met dezelfde interesse.

Over Renée
Haar naam vaker voorbij zien komen? dat kan kloppen! Renée is namelijk een van de reislustige schrijvers van Stop and Stare. In het dagelijks leven is ze freelancer bij haar eigen tekstbureau. Ze is net naar Barcelona verhuisd en dompelt zich daar opnieuw onder in een andere taal en cultuur. Alle reistips van Renée vind je hier.

Wat deed je buiten schooltijd?

Mijn rooster had 3 volle lesdagen en 2 halve. Die halve dagen werden volop benut om The-City-That-Never-Sleeps te ontdekken. De andere dagen vermaakte ik me lekker op school. Ik deed mijn huiswerk, ging sporten en kletste met mensen van over de hele wereld. Was je ’s middags vrij? Dan stond er altijd wel iets op de planning: hotdogs eten in Central Park, een wandeling door Brooklyn, naar de M&M shop op Time Square, naar Broadway of gewoon wat ronddwalen op Grand Central Station. “Manhattan was mine!” En het gevoel dat dat je geeft, is met geen pen te beschrijven. Je voelt je sterk, onafhankelijk, een vrouw van de wereld.

Je voelt je sterk, onafhankelijk, een vrouw van de wereld.

’s Avonds werden er vaak dingen georganiseerd zoals een filmavond, karaoke of we gingen stappen. En de weekenden gingen eigenlijk net zo. Door de stad zwerven, naar musea; alle bekende (en toeristische) plekken werden aangedaan. Maar New York zou New York niet zijn als ze je niet zou blijven verbazen. Wat dacht je van een kussengevecht op Washington Square bijvoorbeeld? Of de permanente kerstwinkel in Little Italy. Maar ook een wedstrijd van de Yankees of NY Nets, een helikoptervlucht over de wolkenkrabbers en een pretpark bij het strand. Keihard stappen in de gaafste clubs van het Meatpacking district werd ook niet vergeten. Een taalcursus in New York is niet compleet zonder volop te kunnen genieten van het leven in deze wereldstad, en daar was gelukkig genoeg tijd voor.

➸ Meer ervaringen lezen? Vier travel writers over hun taalreis

Wat was het allermooiste aan je taalcursus in New York?

De ultieme mix van culturen. Bijvoorbeeld een vrolijke Mexicaan die een Japans meisje spontaan een knuffel geeft waarna zij in huilen uitbarst. Ze was nog nooit geknuffeld, want in Japan is dat niet gewoon. Of dat we een verjaardagsfeestje georganiseerd hebben voor een jongen uit Saudi Arabië, want dat had hij nog nooit eerder gehad. Eten met stokjes, mes en vork of met de handen. Keuze voor boeken, films en muziek. Iedereen had respect voor elkaar. Iedereen was daar om te leren en om plezier te maken.

Een ander mooi moment was toen we met een Zwitsers-Afrikaans meisje naar de kerk gingen. De mis was onder begeleiding van een Gospel Choir. Heel intens en zo bijzonder om mee te maken. Tijdens de mis kwamen er steeds mensen bij ons langs om ons te omhelzen en te vertellen hoe leuk ze het vonden dat wij er waren. Zo dankbaar. Levenslessen als deze doen me eigenlijk nog veel meer dan het vloeiend leren spreken van de Engelse taal.

Geschreven door Naline Roodbeen - Naline is de oprichter van Stop and Stare. Ze wordt het allergelukkigst van reizen en schrijven. Heeft een voorkeur voor verre oorden maar vindt Nederland stiekem het allermooist. Krijgt vlinders van roadtrips, Aziatisch eten en vreemde talen. Is graag zuinig op de aardbol en fan van duurzaam toerisme.