Werken in Nicaragua: de realiteit
Dat werken in Nicaragua een behoorlijke uitdaging is als buitenlander, weet dromenjager Debby van Boxtel als geen ander. Ze woont in Managua en heeft talloze baantjes gehad waarmee ze nog geen 300 euro in de maand verdiende.
Werken in Nicaragua
In januari stapt Debby op het vliegtuig met het idee een maand vrijwilligerswerk te doen in Nicaragua. Bij Atelier Favela, waar kansarme jongeren op een creatieve manier werken aan hun toekomst. Daarna zou ze nog twee maanden reizen in Midden-Amerika. Maar na twee maanden van huis te zijn weet ze al: ik wil nog niet terug. “Het weer, de taal en de mensen zijn fantastisch! Ik besloot in América te blijven en maakte het uit met mijn vriend. Samen met een paar andere vrijwilligers vond ik een huisje.”
Jobhopping
Om langer te kunnen blijven, moet er geld binnenkomen. Dus zoekt Debby een baantje. Ze begint als docent Spaans en Engels en werkt 50 uur per week voor 500 dollar per maand. Een behoorlijk salaris voor lokale begrippen, en het meeste wat ze met werken in Nicaragua zal verdienen. Ze vertrekt uiteindelijk omdat haar baas geld in eigen zakken steekt. Tijdelijke baantjes bij een pizzeria, rockbar en callcenters volgen. Allemaal voor nog geen 10 dollar per dag. Veel Amerikaanse en Canadese bedrijven vestigen hun callcenters in Nicaragua vanwege de goedkope arbeid. “Daarom kun je hier altijd aan werk komen als je Engels beheerst”, ondervindt Debby.
Niemand werkt voor geld
“Door mijn werk heb ik veel locals leren kennen waar ik goed bevriend mee ben geraakt.” Daardoor heeft ze ook een sociaal leven kunnen opbouwen en gaat ze regelmatig naar de film, ergens iets drinken of samen eten. De mindset van haar Nicaraguaanse vrienden is echter niet te vergelijken met die van Nederlanders: “Ze zijn vaak arm. Zelfs ouderen en kinderen verkopen hun werk op straat, zonder te zeuren. Daar heb ik echt respect voor. Ze hebben hier geen keuze, want een pensioenregeling bestaat er niet. Mensen werken in Nicaragua om rond te kunnen komen en een leuk leven te leiden. Niemand leeft om carrière te maken zoals wij in Nederland dat doen. Basics als schooluniformen zijn voor veel gezinnen niet eens te betalen.”
Omgaan met geld
Van tevoren spaarde Debby geld voor de drie maanden die ze in Nicaragua en Costa Rica zou zitten. Daar hoeft ze in eerste instantie nog weinig aan te komen, omdat ze in ruil voor het vrijwilligerswerk vaak eten of onderdak krijgt. “Ik had ook van tevoren al wat activiteiten betaald, zoals een surfcursus. Dat voelde ik tijdens de reis dus niet meer in mijn portemonnee.” Een kamer huren blijkt een stuk goedkoper te zijn dan hostels. Per maand betaalt ze omgerekend 125 dollar huur. Boodschappen doet ze voornamelijk op de markt: vers en goedkoop.
Reizen
In de acht maanden die ze in Centraal-Amerika zit, reist Debby door Costa Rica, Belize, Guatemala en Honduras. In Nicaragua komt ze nog niet veel verder dan Managua, de streek waar ze woont. Omdat ze van plan is eind dit jaar nog terug te gaan naar Nederland, zet ze al haar bijbaantjes even op een laag pitje. “Ik wil nu eerst het land zien waar ik woon. Mijn ouders komen me opzoeken. Samen met hen ga ik door het prachtige land reizen waar ik al bijna een jaar verblijf”, zegt Debby. Dan maar lenen, zodat ze nog even volop kan genieten.
Nicaragua is tweede thuis
Het is dubbel om terug naar huis te gaan. “Ik voel me hier zo enorm thuis! Het land is mooi. De Spaanse taal is mijn passie. Andere culturen leren kennen vind ik geweldig. Nicaraguanen zijn enorm sociaal en plannen niet eindeloos vooruit”, vertelt ze enthousiast. “Ze leven bewuster. Dat is misschien wel het grootste verschil: ze nemen hier de tijd om eten ‘from scratch’ te maken, ze moeten kleding met de hand wassen en leven zonder een 3G-abonnement. Ze werken voor de basis om juist van de kleine dingen te genieten.”
Lees meer over Debby’s avonturen op haar blog Bohemian Dreams. Heb je zelf ervaring met werken in Nicaragua? Wij zijn benieuwd naar meer verhalen, dus laat ze hieronder achter in een comment.
Foto’s: Debby van Boxtel
Ook leuk!
